- Z perspektywy Grupy Azoty, rozszerzenie inwestycji o polipropylen (PP) ma strategiczne znaczenie. Pozwoli na rozwój działalności pozanawozowej, co oznacza realną szansę na dywersyfikację przychodów i dodatkowe zyski. Pozwala też na poszerzenie portfolio produktów Grupy Azoty, ale co równie ważne, spłaszczenie cykliczności biznesu. O inwestycji tej możemy też mówić z perspektywy polskiej gospodarki. Po uruchomieniu instalacji, Polska jako jeden z największych konsumentów polipropylenu w Europie Środkowej, w sposób znaczący, osiągnie niezależność surowcową – podkreśla dr Wojciech Wardacki, prezes Zarządu Grupy Azoty.
Założenia finansowania, podobnie jak przy pierwotnym projekcie PDH opierają się na formule „project finance”. Projekt jest realizowany przy zaangażowaniu kapitałowym spółek Grupy Azoty. Przewidywana wartość budżetu zadania inwestycyjnego pod nazwą „Polimery Police” została ustalona na 1,27 mld EUR netto, w tym nakłady inwestycyjne (CAPEX) do poniesienia w wysokości 983,80 mln EUR. - Zarząd PDH Polska, bazując na pozytywnej opinii Komitetu Rozwoju Grupy oraz jednoznacznych, pozytywnych rekomendacjach doradców rynkowych, biznesowych i technicznych, podjął decyzję o zmianie zadania inwestycyjnego budowy instalacji do produkcji propylenu metodą PDH, poprzez dodanie instalacji do produkcji polipropylenu o wydajności projektowej 400 000 t na rok. Realizacja kompleksu Polimery Police przełoży się na liczne korzyści dla Polic, Szczecina i regionu. Podczas budowy instalacji zatrudnienie znajdzie ponad dwa tysiące osób – podkreślił dr Marek Czyż, Wiceprezes Zarządu PDH Polska S.A. – Wzrost zapotrzebowania na usługi powinien wyraźnie zaktywizować lokalną przedsiębiorczość i przełożyć się na wzrost zamożności mieszkańców, a także wyższe wpływy do budżetu gminy - dodaje Czyż.
Do realizacji inwestycji w rozszerzonym o instalację do produkcji polipropylenu zakresie konieczne jest uzyskanie zgody Rady Nadzorczej i Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy PDH Polska SA. Aktualnie, w spółce PDH Polska trwa proces związany z wyłonieniem licencjodawcy technologii do produkcji polipropylenu oraz przyszłego generalnego wykonawcy inwestycji w formule „pod klucz” za cenę ryczałtową. Spółka posiada już licencję na technologię Oleflex do produkcji propylenu metodą odwodornienia propanu. Uzyskane w sierpniu br. zezwolenie na prowadzenie przez PDH Polska S.A. działalności gospodarczej na obszarze Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Podstrefa Police) uprawnia do skorzystania z pomocy regionalnej w formie zwolnienia z podatku CIT w kwocie do 26,25 mln EUR, co przyniesie znaczące oszczędności finansowe.
***
Grupa Azoty to zdecydowany lider w Polsce i jedna z kluczowych grup kapitałowych branży nawozowo-chemicznej w Europie. Grupa zajmuje drugą pozycję w Unii Europejskiej w produkcji nawozów azotowych i wieloskładnikowych, a takie produkty jak melamina, kaprolaktam, poliamid, alkohole OXO czy biel tytanowa mają równie silną pozycję w sektorze chemicznym, znajdując swoje zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu. W maju 2017 roku Grupa zaprezentowała zaktualizowaną strategię do roku 2020. Wśród kluczowych kierunków rozwoju znajdują się: ukończenie procesu konsolidacji Grupy Kapitałowej, wzmocnienie pozycji wśród liderów rozwiązań dla rolnictwa w Europie, umocnienie drugiego filaru operacyjnego poprzez rozwój działalności pozanawozowej oraz generowanie i wdrażanie innowacji będących dźwignią rozwoju sektora chemicznego.
Grupa Azoty Zakłady Chemiczne „Police” S.A. wchodzi w skład Grupy Azoty S.A. jest największą w regionie zachodniopomorskim spółką giełdową. Spółka Grupa Azoty Zakłady Chemiczne „Police” S.A. zatrudnia ponad 2500 osób.
Dodatkowe informacje
Rzecznik Prasowy
Grupa Azoty
Mail: ##gotrocxz#at#vgjeppodin.rdb##
Tel. +48 14 637 40 56
Słownik pojęć:
PDH – jedna z celowych (on-purpose) technologii do produkcji propylenu. Proces ten polega na odwodornieniu propanu w reakcji pochłaniającej ciepło w obecności katalizatora heterogenicznego. W wyniku reakcji otrzymywany jest propylen, wodór, dodatkowo powstają małe ilości metanu, etanu, etylenu i innych lekkich węglowodorów. Według dostępnych danych, na początku roku 2015 eksploatowanych było 19 instalacji do produkcji propylenu metodą PDH. 12 z nich bazowało na procesie Oleflex, którego licencjodawcą jest UOP.
Propylen – bezbarwny gaz, jedna z dwóch podstawowych, obok etylenu substancji będących bazą do wytwarzania dalszych półproduktów chemicznych. Głównym źródłem propylenu są tzw. krakery parowe odpowiadające za około 57% światowej produkcji tego surowca. W instalacjach krakingu katalitycznego wytwarza się 35% propylenu sprzedawanego na rynku. Pozostałe 8% pochodzi z instalacji celowych.
Polipropylen – tworzywo sztuczne, związek chemiczny, jeden z dwóch, obok polietylenu, najczęściej stosowanych tworzyw sztucznych. Na przedmiotach z niego wytworzonych umieszcza się zwykle symbol PP. Daje się wprowadzić w stan wysokoelastyczny pod wpływem zwiększenia temperatury oraz z powrotem zestalić po jej obniżeniu, bez zmian właściwości chemicznych.
Polipropylen jest polimerem niepolarnym i charakteryzuje się bardzo dobrą odpornością chemiczną, jest prawie całkowicie odporny na działanie kwasów (z wyjątkiem kwasów silnie utleniających), zasad, soli i rozpuszczalników organicznych. Polipropylen ma bardzo małą chłonność i przepuszczalność wody. Gazy, a zwłaszcza CO2 oraz pary węglowodorów o niskiej temperaturze wrzenia lub chlorowcopochodnych, nie dyfundują przez PP. Polipropylen jest obojętny fizjologicznie i łatwy do przetwórstwa (do 270°C). Jest tworzywem bezbarwnym i bezwonnym a po usunięciu ognia pali się lekko świecącym płomieniem. Wyroby i półwyroby z polipropylenu obecnie znajdują zastosowanie m.in. w przemyśle chemicznym i farmaceutycznym (przewody do wody i cieczy agresywnych, zbiorniki, wykładziny, naczynia laboratoryjne, tkaniny filtracyjne, sprzęt medyczny, naczynia dla chorych, strzykawki jednorazowego użytku, opakowania leków). Stosowany jest również w przemyśle włókienniczym, elektrotechnicznym i elektronicznym (powłoki tkaninowe, maty, liny, obudowy i izolacje, uchwyty i mocowania kablowe) oraz samochodowym (zderzaki, części karoserii oraz wyposażenie wnętrza). W budownictwie i meblarstwie produkuje się z niego izolacje, rury, wykładziny, wyposażenie łazienek, niektóre meble. W przemyśle spożywczym używany do produkcji opakowań, puszek, słojów i butelek. Wykorzystywany również do produkcji artykułów gospodarstwa domowego i zabawek.